De Amsterdamse Dichtersbuurt is volledig in het bezit van corporaties en is een buurt met veel groen en een centrale ligging in de Tuinstad Slotermeer. De woningen in de buurt zijn in de jaren ’50 van de vorige eeuw gebouwd en zijn toe aan vernieuwing. Vanwege de grote woningnood na de oorlog zijn de van oorsprong eengezinswoningen toendertijd al vóór de bouw omgezet naar duplexwoningen. De woningen zijn klein (+/- 37 m2), technisch verouderd en voldoen niet meer aan de eisen van deze tijd. De Dichtersbuurt biedt goede kansen voor stedelijke verdichting: de buurt heeft een lage woningdichtheid en is goed ontsloten door de ligging langs de hoofdwegen Burgemeester Röellstraat en Slotermeerlaan. De buurt ligt binnen het door het Rijk aangewezen wederopbouwgebied dat waardevol is vanwege de cultuurhistorische waarde. Uitgangspunt bij de vernieuwing is dan ook om de waardevolle kenmerken van het Algemeen Uitbreidingsplan Amsterdam (AUP) te behouden.

Begin 20e eeuw was Amsterdam grotendeels een verpauperde stad. Toen de gemeente Amsterdam in 1921 verschillende (delen van) buurgemeenten annexeerde, was dit aanleiding om na te denken over de ontwikkeling van de stad als geheel. Daarop werd het Algemeen Uitbreidingsplan voor Amsterdam (AUP) in 1934 opgesteld, gebaseerd op de stedenbouwkundige principes van het CIAM, het moderne Bouwen. Het was voor het eerst dat ruimte voor ontspanning en recreatie zo’n prominente plek kreeg in een stedenbouwkundig ontwerp. Slotermeer werd de eerste Tuinstad in de Westelijke Tuinsteden. Het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog leverde echter een enorme vertraging op. Pas na de oorlog kwam er een vervolg op het Algemeen Uitbreidingsplan (AUP) uit de jaren 30: uitbreidingsplan Tuinstad Slotermeer 1952.

De speerpunten voor de fysieke en sociale vernieuwing: 

1. Zeer grote verdichting; alle 426 woningen worden gesloopt en er worden 850 woningen teruggebouwd

2. De woningen worden bovendien gemiddeld 2x zo groot

3. Er komen minimaal 426 sociale huurwoningen terug zodat er geen sociale huurwoningen verdwijnen

4. Naast woningen komen er ook commerciële en maatschappelijke voorzieningen die positief bijdragen aan de leefbaarheid van de buurt en kansen creëren voor buurtbewoners;

5. Brede profielen voor licht, lucht en ruimte en veel groen en verblijfskwaliteit

6. Bewoners parkeren in de bouwblokken aan de Slotermeerlaan. Verkeer wordt hierdoor vroeg afgevangen waardoor de buurt autoluw wordt. Bezoekers parkeren op straat.

7. Openbare ruimte wordt gekenmerkt door een hierarchie in de groenstructuur en veel mogelijkheden tot ontmoeting. Er wordt een centrale ontmoetingplek toegevoegd in het midden van de wijk.

Verdichting
Door de goede ligging en zeer lage dichtheid van de Dichtersbuurt is er groot potentieel voor stedelijke verdichting. De verdichting zorgt voor een betere begeleiding en van de Burgemeester Röellstraat. Op deze manier fungeren de randen als stedelijke assen en voegen ze stedelijke kwaliteit toe op het niveau van de stad.

Programmering van openbare ruimte
Veel groen in de buurt is aanwezig maar goede programmering hiervan zal zorgen voor een beter gebruik. Zowel de corporatie als de bewoners missen een centrale ontmoetingsplek.

Ribben als stedenbouwkundige basisstructuur
De Noord-Zuid georiënteerde hogere volumes, de zogenoemde ribben van het stedenbouwkundige plan, kenmerken de buurt en zorgen voor optimale zontoetreding in de hoven en de woningen, waardoor de kwaliteiten van de tuinstad gewaarborgd zijn.

Autoluwe buurt
De Dichtersbuurt wordt een buurt waar voetganger en fietser voorop staan. De groene beleving van de buurt wordt in de bestaande situatie vaak teniet gedaan door sluipverkeer en de vele geparkeerde auto’s. Door het aanbrengen van een knip voor autoverkeer, het vroeg afvangen van het verkeer in de garage’s en het verminderen van het parkeren op straat zal de buurt veel autoluwer worden.